Pierwsza taka modlitwa w historii Polski :  1-8.LISTOPADA

Ideą „Różańca do Granic Nieba” jest to, by katolicy w Polsce między 1 a 8 listopada, w oktawie Uroczystości Wszystkich Świętych, na cmentarzach, w kościołach lub w swoich domach, odmówili modlitwy w trzech intencjach.

Po pierwsze: w intencji pokutnej za wszystkie grzechy aborcji dokonane w historii Polski.

Po drugie: prosząc dusze czyśćcowe o modlitwę i ofiarowując za nie odpusty.

Po trzecie: by przeprosić dzieci nienarodzone (te znane i te nieznane) zabite w czasie aborcji w naszych rodzinach we wszystkich pokoleniach wstecz, by przyjąć je do naszych rodzin i prosić je o modlitwę za nas.

Dlaczego jest to tak ważne, a zwłaszcza dlaczego tak istotna jest trzecia intencja?

Otóż aborcja jest największym grzechem we współczesnych czasach nie tylko dlatego, że giną bezbronne dzieci (ponieważ one i tak zostaną zbawione), ale dlatego, że osoby, które w tym uczestniczą, są najmocniej narażone na wieczne zatracenie duszy.

Liczby są gigantyczne: około 50 milionów aborcji rocznie na całym świecie, czyli ponad półtora miliarda w ciągu ostatnich dziesięcioleci. To oznacza wciągnięcie w spiralę śmierci nie tylko matek, lecz także często ojców, partnerów i członków rodzin, a także lekarzy i personel medyczny.

Grzech, który pozostaje niewyznany, zaprzeczony, zepchnięty do podświadomości, zżera człowieka od środka i powoduje duchowe obumieranie. Takim grzechem jest właśnie aborcja, dziś powszechnie i publicznie usprawiedliwiana, zachwalana i zalecana. Często powoduje ona zaskorupianie się człowieka na łaski Boże.

Podobnie jest w wymiarze zbiorowym. Można powiedzieć obrazowo, że nad ziemią unosi się jakby duchowa skorupa, która nie pozwala przebić się Bożym łaskom. Zsyłane miłosierdzie natyka się na pancerz zobojętnienia, zbudowany na ciężkim, zaprzeczonym i niewyznanym grzechu, na którym później nabudowują się kolejne warstwy grzechów, czyniące go grubym i nieprzeniknionym.